پرورش مرغ در خانه اخیرا به عنوان یک کسب‌وکار رایج شده است و افراد زیادی درباره چگونگی وضعیت پروش مرغ در مزارع یا کارخانه‌ها آموزش دیده‌اند. درواقع جوجه‌کشی هم می‌تواند یک پروژه خانوادگی سرگرم‌کننده باشد و هم یک محل مناسب برای کسب درآمد و سودآوری. مخصوصا اینکه، هرچند هزینه‌های مربوط به خرید یک دستگاه جوجه‌کشی صنعتی بسیار زیاد است، اما ساخت یک دستگاه دستگاه جوجه کشی دست ساز در خانه یک فرآیند نسبتاً راحت خواهد بود و احتمالاً شما هم‌اکنون متریال و مواد لازم برای ساخت آن را اطراف خانه خود در دسترس دارید.
قسمت اصلی یک دستگاه جوجه‌کشی یک جعبه مستطیل ساخته شده از چوب و فلز است و یک سینی بالایی دارد که با شبکه سیم و لامپ ساخته شده است که درب آن به اندازه کافی بزرگ است و می‌تواند سینی را به داخل و خارج جابه‌جا کنید. انتهای حاوی لامپ جعبه را هم با فلز می‌پوشانند تا خطر آتش‌سوزی را کاهش بدهند. از محفظه پایین جعبه می‌توان برای گرم نگه داشتن جوجه‌ها پس از جوجه‌ریزی استفاده کرد. پوشاندن پشت، بالا و پهلوهای جعبه با نوعی مواد عایق بندی – پتوهای قدیمی، روزنامه‌ها یا گونی نیز به حفظ درجه حرارت یکنواخت دستگاه کمک می‌کند. اما مطمئن شوید که هوا هنوز می‌تواند به داخل جعبه برسد. به‌طور کلی برای ساخت یک دستگاه جوجه کشی ارزان شما به لوازم و تجهیزات زیر نیاز خواهید داشت:
- جعبه فوم
- پریز لامپ که به یک سیم‌کشی استاندارد متصل می‌شود
- لامپ رشته‌ای (میزان وات این لامپ به اندازه جعبه بستگی دارد)
- چوب برای ساختن قاب دستگاه
- صفحه اعم از پارچه سخت‌افزاری یا پارچه‌ای برای پوشاندن روی قاب
- دماسنج با رطوبتسنج (رطوبتسنج)
ساخت دستگاه جوجه‌کشی در چند قدم ساده
خودتان یک جعبه انکوباتور خانگی بسازید.
مراحل ساخت و آماده‌سازی انکباتور دست‌ساز و خانگی شما برای پرورش جوجه و حساب کردن روی درآمد دستگاه جوجه کشی نیز به شرح زیر است:
یک سوراخ در یک کولر پلی‌استایرن ایجاد کنید. این حفره شامل لامپ و پریز آن خواهد بود. سوکت را از هر لامپ وارد کرده و یک لامپ 25 واتی (یا هر لامپی متناسب با سایز جعبه) در آن قرار دهید. نوار چسب را از داخل و خارج کولر دور سوراخ و سوکت محکم کنید. این امر به‌منظور کاهش خطر آتش‌سوزی بسیار مهم است. می‌توانید از یک جعبه کوچک هم برای این کار استفاده کنید، اما یک کولر پلی‌استایرن به‌دلیل عایق بودن عملکرد بهتری خواهد داشت.
کولر را از دو طرف تقسیم کنید. یعنی با استفاده چند مش سیم مفتول قسمت خنک‌کننده و محل استقرار لامپ را از یکدیگر جدا کنید. انجام این کار برای محافظت از جوجه‌ها در مقابل سوختگی بسیار مهم است. حتی می‌توانید کمی بالاتر از کف کولر یک زمین و کف کاذب ایجاد کنید. با این کار در زمان موعود، جوجه مرغ‌ها به‌راحتی از دستگاه تخلیه می‌شوند.
حالا دماسنج و رطوبتسنج دیجیتال خود را به جعبه اضافه کنید. حتما آنها را در کنار تخم‌مرغ‌ها قرار دهید. از آنجایی که وظیفه اصلی دستگاه جوجه‌کشی، حفظ دما و رطوبت داخل آن در سطح مطلوب است، مطمئن شوید که دماسنج و رطوبتسنج شما از دقت بالایی برخوردار هستند. حالا در یک کاسه آب اضافه کنید. این مخزن آب درواقع، منبع رطوبت شما خواهد بود. یک اسفنج نیز داخل آن بگذارید تا بتوانید به‌راحتی مقدار آب آن را تنظیم کنید.
برای نظارت و کنترل بهتر بر روند پرورش جوجه‌ها یک درگاه و دریچه مشاهده را در درب کولر یا جعبه برش دهید. با استفاده از شیشه از یک قاب عکس، اندازه دهانه این دریچه که باید کمی کوچکتر از ابعاد شیشه باشد را مشخص کنید و سپس شیشه را با استفاده از نوارچسب محکم کنید تا در دهانه محکم شود. می‌توانید با اتصال شیشه به یک طرف بالا با یک نوار چسب، یک لولا هم برای درب کولر یا جعبه انکوباتور خود درست کنید.
دستگاه جوجه‌کشی خود را آزمایش کنید.
ریزه‌کاری‌های مربوط به دما و رطوبت را چک کنید.
حالا باید دستگاه جوجه‌کشی خود را آزمایش کنید. قبل از قرار دادن تخم‌مرغ‌ها در انکوباتور دست‌سازتان، لامپ آن را روشن کنید و درجه حرارت و رطوبت دستگاه را برای مدت حدود یک روز کنترل کنید. حرارت و رطوبت را تا زمانی که در سطح مطلوب قرار بگیرند زیرنظر داشته باشید. دما باید به‌کمک انکوباتور در 99.5 درجه نگهداری شود. اما درجه رطوبت مطلوب بر اساس زمان حیات جنین جوجه‌ها متفاوت خواهد بود: رطوبت دستگاه باید در 18 روز اول بین 40 تا 50 درصد و در چهار روز گذشته 65 تا 75 درصد باشد. همچنین برای کاهش دما، کناره‌های کولر یا جعبه انکوباتورتان را سوراخ کنید. اگر بعد از انجام این کار، دما خیلی کم شد، بعضی از سوراخ‌ها را با نوارچسب بپوشانید. برای تنظیم رطوبت دستگاه هم، مقداری از آب داخل مخزن را که اضافی است با اسفنج جذب کنید تا حجم آب مخزن کم شود و اگر به رطوبت بیشتری نیاز داشنید آب داخل اسفنج را فشار بدهید تا وارد مخزن شود. حالا می‌توانید تخم‌مرغ‌های خود را داخل انکوباتور بگذارید.
تخمهای مرغوب پرندگان را برای جوجه شدن انتخاب کنید.
پیدا کردن و تشخیص تخمهای بارورشده بسیار مهم است. حتما می‌دانید که نمی‌توانید روی پروش جوجه از تخمهای خریداری شده از فروشگاه‌ها حساب کنید. اگر خودتان مرغ و خروس یا اردک و بوقلمون و … ندارید، یک راه خوب برای یافتن تخمهای بارور آنها، تماس با کشاورزان محلی است. هنگامی که تخم‌مرغ‌های خود را تهیه کردید، آنها را به‌هم خوشه کنید، زیرا این امر به کمک می‌کند تا درجه حرارت ثابت تخم‌ها حفظ شود.
نکته مهم اینکه کیفیت تخم‌مرغ‌ها به سلامت جوجه‌هایی که از آن گرفته شده‌اند بستگی دارد. بنابراین، قبل از خرید تخم‌مرغ از مزرعه، از فروشنده سوال کنید که آیا می‌توانید تاسیسات آنها را بازرسی کنید؟ فراموش نکنید که مرغ‌های آزاد تقریبا همیشه از مرغ‌های در قفس نگهداری شده، سالم‌تر هستند. بد نیست این را هم بدانید که نرخ جوجه‌ریزی مطلوب غالبا بین 50 تا 85 درصد است.
یک فن کوزه‌گری در تشخیص بهتر تخم‌مرغ‌ها اینکه، اندازه مرغ‌های تخم‌گذار که برای تولید تخم‌مرغ پرورش داده می‌شوند معمولاً کوچکتر از مرغ‌های گوشتی است. در حقیقت پرورش‌دهندگان مرغ‌های گوشتی غالبا تمایل به پرندگان بزرگتری دارند که نسبتاً سریع رشد می‌کنند و پروار می‌شوند. البته جوجه‌هایی هم وجود دارند که به‌عنوان پرندگان دو منظوره پرورش داده می‌شوند. حتما این موارد را از کشاورزانی که برای تهیه تخمم پرندگان با آنها تماس می‌گیرید سوال کنید.
سلامت جوجه‌ها را در طول 21 روز کنترل کنید.
چطور جنین زنده و جنین مرده جوجه را تشخیص بدهیم؟
زمان و آمارهای حیاتی جنین‌های داخل تخم‌مرغ‌ها را تحت‌نظر داشته باشید. جوجه‌ریزی یک تخم‌مرغ 21 روز طول می‌کشد، بنابراین مهم است که روز دقیق قرار دادن آنها در دستگاه جوجه‌کشی را ثبت کرده و میزان رطوبت و دمای دستگاه را متناسب با مرحله رشد جوجه تنظیم کنید. حتما تخمهای قرار داده شده در داخل انکوباتور را به‌صورت دوره‌ای بچرخانید. لازم است که در 18 روز اول، سه بار در روز تخم مرغ ها را یک‌چهارم تا نیم‌دور بچرخانید تا یک طرف آنها رو به پایین باشد و طرف دیگر رو به بالا. یک طرف هر تخم‌مرغ را با “X” و طرف دیگر را با “O” علامت گذاری کنید تا بدانید کدام طرف را در کدام روز به چه زاویه‌ای چرخانده‌اید.
برای کنترل سلامت جوجه‌ها، تخم‌ها را بعد از هفته اول زیر نور چک کنید. این کار را با نگه‌داشتن یک به یک تخم‌مرغ‌ها در مقابل نور شدید در یک اتاق تاریک برای دیدن داخل آنها انجام بدهید. ممکن است مجبور شوید تخم‌مرغ‌ها را به آرامی بالا و پایین کنید یا از یک طرف به آن طرف بچرخانید تا محتوای آنها را بهتر ببینید. یک جنین زنده به‌عنوان یک لکه تاریک ظاهر می‌شود که رگ‌های خونی از آن تابش می‌کنند. اما یک جنین مرده می‌تواند به‌صورت یک حلقه یا یک رگه خون در داخل پوسته دیده شود. تخمک‌های نابارور هم بسیار روشن دیده می‌شوند، چون داخل آنها جنینی وجود ندارد.
می‌توانید برای این کار یک دستگاه کندلینگ خریداری کنید، اما در بیشتر موارد، یک چراغ قوه کوچک و روشن هم به خوبی به شما برای انجام این کار کمک می‌کند. البته اگر از چراغ‌قوه استفاده می‌کنید، لنز آن باید به‌اندازه کافی کوچک باشد تا نور به درستی به سمت تخم‌مرغ هدایت شود. کندلینگ به شما امکان می‌دهد تخمک‌های نابارور و بد را تشخیص دهید. اگر تخم مرغ بد یا ناباروری پیدا کردید، آنها را از دستگاه جوجه‌کشی خارج کنید.
در نهایت هم حواستان به صدای بیرون آمدن جوجه‌ها و تولدشان باشد. ممکن است دوازده ساعت پس از “پیپ زدن” طول بکشد تا جوجه کاملا از پوسته خود خارج شود. اگر بعضی از جوجه‌ها بعد از دوازده ساعت نتوانستند از داخل تخم بیرون بیایند، جلو بروید و قسمت بالای آن تخم‌ها را جدا کنید. اساسا در روز بیست و یکم، جوجه‌ها پوسته‌های خود را به‌اصطلاح “لوله می‌کنند” تا پس از ترکیدن گونی‌های هوا نفس بکشند.
با ثبت یک درخواست، از تامین کنندگان مختلف استعلام قیمت بگیرید، مقایسه کنید و بهترین خرید را انجام دهید.
استعلام قیمتاطلاعات تماس و محصولات خود را ثبت کنید، بی واسطه با خریداران در ارتباط باشید و فروش خود را افزایش دهید.
ثبت نام